Farsímamannasiðir

Það var alveg sérdeilis prýðileg fréttaskýring á BBC um daginn sem fjallaði um dónaskap fólks við notkun farsíma, eða mobile manners eins og Bretinn kallaði það, gott hugtak. Maður er sjálfur orðinn frekar vanur þessum ósiðum allt í kringum sig og gerist jafnvel sekur um marga ósiði sjálfur, sem eru orðnir afar útbreiddir og algengir. Maður fór nú aðeins að hugsa um þetta sko.

Algengasti ósiðurinn er líklega þegar fólk heldur að það sé eitt í heiminum þegar það fer að tala í símann. Hver hefur ekki setið í rútu eða lest eða verið einhversstaðar þar sem a.m.k. einn eða tveir dónar blaðra svo tala hátt í símann að nánast allir viðstaddir heyra hvert orð, og mun hærra en þeir kæra sig um.

Svo er afar algengt að fólk er í miðjum samræðum og stendur augliti til auglitis við aðra manneskju og svarar svo allt í einu símanum eldsnöggt um leið og hann hringir og rýkur í burtu til að sinna því samtali, svona rétt eins og símtal sé mikilvægara en beinar samræður, eða kannski sá sem hringdi sé mun mikilvægari persóna en hinn aðilinn.

Svo eru auðvitað til allar mögulegar aðrar tegundir dónaskapar þessu tengdar, t.d. að slökkva ekki á símanum í bíó, eða tala jafnvel í símann í bíó. Sumt fólk sniðgengur aðra í kringum sig á ýmsum mannamótum og talar stanslaust í símann eða sendir sms alveg á fullu, jafnvel undir stýri o.fl. o.fl.

Varð vitni að svona ósiðum um daginn þegar ég sat í lest á Ítalíu (nýbúinn að hlusta á einn dóna fyrir aftan mig blaðra mjög hátt í svona korter) þá situr einhver kona rétt hjá mér sem var að stilla nýjan hringitón á símann sinn og var greinilega með stillt á mesta hljóðstyrk. Hún prófaði að spila brot úr öllum hringitónum sem voru í boði og þegar hún var búin að prófa þær allar svona tvisvar þá munaði aðeins hársbreidd að ég stæði upp og tæki af henni símann og kastaði honum út um gluggann.

Athugasemdir

[Kalli (IP-tala skráð) 26.7.2008 kl. 14:28]

Sæll gæskur!

Já ég er hjartalega sammála síðasta ræðumanni!  Það er algjörlega óþolandi þessi sjálfhverfa hvað farsíma varðar.  Það er eins og fólk detti inn í aðra vídd þegar sími þess hringir og þekki hvorki stað né stund þegar jafnvel viðkvæm mál eru rædd innan um almenning.

Ég ferðaðist með rútu upp í Borgarfjörð um daginn.  Fyrir framan mig sat stútungs kérling stór og mikil sem lét móðann mása  í símann sinn um heimsins vandamál innan fjölskyldunar.  Það er vont að sitja undir því sem manni kemur ekkert við og langar ekki að vita.     En þetta er algjört þjóðfélagsmein að verða.  Ég vil sömu viðurlög á farsíma og reikingar!  Út með liðið sem þarf að tjá sig í síma inni á almenningstöðum.   Almenn kurteisi er á undanhaldi hér.